Blog Archives

Dag 4

 Posted on januari 31, 2016      by fritspix
 0

Poëzieweek dag 4. Herinnering. Vleugels. Ik herinner me de woestijn en het meisje met de vleugels. Zo mager dat haar uitstekende schouderbladen op vleugels leken. Nee, vleugels waren. Ik herinner me haar vader, wiens enige bezit een kleine, gele jerrycan was. Hij droeg zijn dochter naar de voedingstent, ik droeg de infuus zak en de jerrycan. Halverwege zakte de man door zijn benen. Ik herinner me schaamte omdat ik niet gezien had dat hij te zwak was om zijn dochter te dragen. We ruilden van last en ik herinner me dat het kind in mijn armen niet veel zwaarder...


Continue Reading »

Dag 3

 Posted on januari 30, 2016      by fritspix
 0

Dag drie van de Poëzieweek. Herinnering. Dat de wereld een eiland is. Een eiland van hem en mij. Verder niets. Hete koffie en een sigaret. De weg naar het kamp. Hitte, stof, zand, dood. Dat ik nu hier ben en niets me meer herinnert aan daar, behalve alles, behalve mijn leven. Het veulen op stal, het scherpe rode mesje, de appel in acht stukjes, de zachte, warme mond van het paard.


Continue Reading »

Dag 2

 Posted on januari 29, 2016      by fritspix
 0
Dag twee van de Poezieweek. Herinneringen. Droom. Ik zit op mijn hurken op het graf van mijn vader. Mijn rug naar het pad. Als ik omkijk komt hij net aanlopen in zijn oude regenjas. Aan zijn pols bungelt een plastic tas met plantjes en wat klein tuingereedschap. Hij rookt een sigaret. Ik spring op, blij: 'Pap, wat doe jij nou hier?' Hij glimlacht, zijn glimlach. We staan stil, hij lijkt zo dichtbij, haarscherp, glashelder, en is dan weg. Had ik maar niets gezegd, beter gekeken.


Continue Reading »

Dag 1

 Posted on januari 28, 2016      by fritspix
 0
Dag een van de Poëzieweek met als thema: 'Jaren die druppelend versmelten'. Herinneringen. Ik herinner me dat mijn moeder, die toen al heel lang in een bed in de huiskamer sliep en nooit meer boven kwam tegen me zei: 'loop jij eens even naar de eerste verdieping'. Dat zei ze altijd: eerste verdieping. 'En doe de linnenkast eens open. Op de plank op ooghoogte ligt een bijna nieuwe, lekkere dikke, witte badmat. Breng die eens mee naar beneden'. Ik herinner me dat ik met die nog bijna nieuwe, lekkere dikke, witte badmat naar beneden kwam en hem voor haar op tafel legde. Ze zat zoals altijd...


Continue Reading »